Rehydratie met oral rehydration salt bij gastro-enteritis.
Upload 2 juni 2011.
Auteurs
Autorisators
Nog geen autorisators.
Er is weer zo’n vlaag aan patiënten met gastro-enteritis. Het beleid is dat alle kinderen starten met orale rehydratie en als het dan echt niet lukt krijgen de kinderen een infuus. Je bent niet zo’n voorstander van een infuus. Ten eerste denk je dat het duurder is, maar eigenlijk vindt je dat geen argument. Je denkt na over andere nadelen van rehydratie via een infuus, je komt op flebitis. Dan denk je over de mogelijke voordelen, rehydreren met een infuus zal vaker lukken (de kinderen kunnen het vocht immers niet weigeren) en misschien liggen de kinderen dan weer korter in het ziekenhuis. Je merkt dat je zowel voor- als nadelen kunt bedenken. Je besluit te gaan zoeken naar een artikel waar ze zoiets voor je op een rijtje hebben gezet.
Niet ingevuld.
Search: gezocht in de Cochrane database en Medline naar systematic reviews (SR’s) en gerandomiseerde klinische studies (RCT’s) (tot maart 2010). Zoektermen: oral rehydration therapy, rehydration therapy diarrhea, dehydration therapy, intravenous gastro-enteritis, gastro-enteritis. Limits: all child: 0-18 years Resultaten: Cochrane SR uit 2006 over rehydratie bij gastro-enteritis bij kinderen[1].
Harteling et al.[1] hebben 17 studies geïncludeerd met een totaal van 1811 patiëntjes.
Wanneer ORS wordt toegediend is er iets meer kans dat rehydratie mislukt (risicoverschil 4%, 95% betrouwbaarheidsinterval 1 tot 7). De Number Needed to Treat is 25. Dit houdt in dat als 25 patiëntjes met ORS worden behandeld, rehydratie bij 1 patiëntje mislukt. Daarentegen laat het bewijs zien dat er een kans op een paralytische ileus is bij orale rehydratie (1 op de 33 patiënten), maar dat dit niet optreedt wanneer de ORS met een lage osmolariteit wordt gebruikt (WHO solution).
Gebaseerd op de resultaten van 6 studies blijkt dat bij intraveneuze therapie een kans op flebitis (ontsteking van de vaten) bestaat. Uit 6 studies (n=526) blijkt eenduidig een kortere opnameduur bij een behandeling met ORS (gemiddeld verschil -1.20 dagen, 95 % betrouwbaarheidsinterval -2.38 tot -0.02 dagen).
Uit de SR komen verschillende kleine statistisch significante voordelen naar voren voor beide behandelopties, deze worden als nauwelijks klinisch relevant beoordeeld door de auteurs. Verder zijn ze voorzichtig doordat de onderliggende studies matig van methodologische kwaliteit zijn.
Desalniettemin geven wij het volgende advies: orale rehydratie is de eerste keus in de behandeling van kinderen met milde tot matige uitdroging. Intraveneuze therapie dient gestart te worden als de orale behandeling faalt.
De voorkeur gaat uit naar ORS met een lage osmolariteit, zoals gedefinieerd door de World Health Organisation². Toevoeging van suiker of siroop om de smaak te veranderen, verandert de osmolariteit en wordt afgeraden.
• Bij milde tot matige dehydratie als gevolg van gastro-enteritis wordt als eerste keuze aangeraden om te rehydreren met Oral Rehydration Salt (ORS). Wanneer dit faalt, dient men te starten met intraveneuze rehydratie.
• Niveau van evidence: A1
De resultaten van deze CAT hebben niet geleid tot een andere voorkeur of behandelwijze.